Bereken de som van de coëfficiënten van de veelterm P(x) als
Gegeven is een veelterm waarvan de coëfficiënten natuurlijke getallen zijn. Hoe kan je met zo weinig mogelijk evaluaties met natuurlijke getallen( berekenen van een getalwaarde) de coëfficiënten bepalen? Probeer eerst eens als alle coëfficiënten kleiner zijn dan 10.
We beschrijven een manier om de waarden van een veelterm te berekenen als de waarden in opeenvolgende natuurlijke getallen gegeven zijn.
De (eerste) differentie van is:
De k-de differentie wordt dan gedefinieerd als:
Als de graad van gelijk is aan n, dan formuleren we volgende eigenschappen:
Veronderstel dat een veelterm is van graad 2 en dat
en
, bereken dan
. We zouden een voorschrift voor f kunnen opstellen via interpolatie of door 3 van de gegevens in te vullen in
en dan het stelsel van 3 vergelijkingen met 3 onbekenden op te lossen. Maar .. laten we eens de differenties berekenen:
Omdat we weten dat constant is kunnen we de tabel zelf aanvullen:
en vinden we dat .
Een ander voorbeeld: zo is er geen veelterm waarvoor geldt dat
voor elke positief natuurlijk getal n. Want :
. Dus wordt geen enkele differentie konstant en bestaat er geen veelterm met de gevraagde voorwaarde.
Bekijk even het volgende probleem: gegeven zijn n verschillende reële getallen en
. Bepaal een veelterm P(x) zodat
voor
.
Dit is eigenlijk een interpolatieprobleem, waarbij we een veeltermfunctie zoeken waarvan de grafiek door de n punten gaat. Natuurlijk kunnen we het stelsel van n vergelijkingen met n onbekenden gaan oplossen dat ontstaat door de n punten in te vullen in de algemene vorm van een veeltermfunctie van graad n-1.
Een andere techniek bestaat erin eerst speciale gevallen op te lossen, waarbij één van de ’s gelijk is aan 1 en de andere aan 0. Dit is niet zo lastig : definieer
als het product van alle factoren
waarbij j verschilt van i. Neem vervolgens
. Dan geldt inderdaad dat
en
voor elke j verschillend van i.
De uiteindelijke oplossing van het beginprobleem ontstaat nu door de gepaste lineaire combinatie te nemen van de gevonden veeltermen , namelijk:
Dit noemt men ook wel eens de Lagrange interpolatie formule.(naar de Franse wiskundige Joseph-louis Lagrange( 1736-1813))
Een voorbeeld: f(x) is een veelterm van graad maximaal n waarvoor geldt dat voor
. Zoek f(n+1).
De tekenregel werd voor het eerst genoemd in het werk ‘La géometrie’ van René Descartes (1596-1650). Het gaat over veeltermen met reële coëfficiënten en we zijn geïnteresseerd in het aantal positieve nulwaarden. Veronderstellen we voor de rest van deze tekst dat de coëfficiënt van gelijk is aan 1, dat de constante term niet nul is en dat de veelterm geordend is naar afnemende machten van x.
Het fundamenteel theorema van de algebra zegt dat een veelterm van graad n steeds n nulwaarden heeft in . Meestal zijn we niet in staat deze nulwaarden te vinden. Toch kunnen we informatie vinden over het aantal positieve reële nulwaarden ( p) en het aantal negatieve nulwaarden (n). Bestudeer hiervoor het aantal teken veranderingen in de rij van tekens van de niet nul zijnde coëfficiënten van de gegeven veelterm P(x):
Een voorbeeld: .