Veronderstel dat . Definieer het differentiequotiënt van , behorende bij toename , als:
is een veelterm van de ste graad , met als coëfficiënt van de hoogtse macht van .
We kunnen op zijn beurt ook het differentiequotiënt van berekenen, bij een toename . We noteren als . Ook dit is een veelterm, nu van graad en met als coëfficiënt van de hoogste macht van . Bij elke differentiequotiënt verlaagt de graad met 1. Als we differentiequotiënten na elkaar uitvoeren, vinden we dus een constante, en die blijkt onafhankelijk te zijn van de toenames . We krijgen :
Kies en schrijf in plaats van , dan volgt:
We besluiten hieruit:
We kunnen bovenstaande formule nog vereenvoudigen door in plaats van als variabele te nemen. Dit mag omdat de substitutie in een veelterm geeft met dezelfde kopcoëfficiënt.
Als we vervangen door , dan wordt, volgens dezelfde opmerking als hierboven, deze formule:
Opmerkingen:
- Neem , dan wordt bovenstaande formule:
- We controleren voor . Het linkerlid wordt
- Omdat in vorig punt het rechterlid een constante is, kan je in het linkerlid vervangen door om het even welke uitdrukking, bijvoorbeeld :