De kleine stelling van Fermat zegt ons dat voor een priemgetal p geldt dat . Maar dan zijn 1,2, … , p – 1 allemaal nulpunten van de veelterm in de verzameling en dus kunnen we, omdat er geen nuldelers zijn, volgende ontbinding neerschrijven: .
Door hierin X te vervangen door 0, vinden we een deel van volgende stelling:
Dit resultaat staat bekend als de stelling van Wilson, naar de Engelse wiskundige John Wilson (1741-1793). Nochtans komt dit resultaat een eerste keer voor bij Abu Ali al-Hasan ibn al-Haytham (965-1040)
Bovendien had Wilson geen bewijs van de stelling. Het was Lagrange die in 1771 het eerste bewijs ervan formuleerde.
Het is ook duidelijk dat als n een samengesteld getal is, groter dan 4, dat .
Een algemene vorm is voor ieder oneven priemgetal p en voor ieder positief geheel getal k kleiner dan p:
Deze veralgemening danken we aan C.F.Gauss